CODZIENNOŚĆ
Dzieci uczęszczające do szkoły im św. Mukassa w Koudandeng, to nie tylko te, które zamieszkują naszą wioskę. Dość sporo dzieci przychodzi do szkoły z oddalonych o kilka kilometrów wiosek, nawet o 5-7 km. Pokonują tę drogę pieszo. Najczęściej wychodzą z domu bardzo wcześnie rano – o 530 , a wracają około godz. 17-tej. Dzień pracy w szkole podstawowej rozpoczyna się apelem i modlitwą o godz. 715 a kończy się o godz. 1500 . W środę o 1145 jest Msza Święta w pobliskim kościele parafialnym lub na terenie szkoły. Po niej kończą się zajęcia. W trakcie zajęć mamy dwie przerwy, pierwszą 10 00 – 10 15, drugą zaś 12 00 – 13 00.
Cztery razy w tygodniu, podczas długiej przerwy wszyscy otrzymują bułkę pszenną i kubek słodkiego bouilli (napój mączno-mleczny). Dla większości dzieci jest to pierwszy posiłek dnia. Staramy się uczyć dzieci samodzielności poprzez ich czynne uczestnictwo w życiu i funkcjonowaniu szkoły. Zdolne dzieci pomagają tym słabszym, w czasie tak zwanej porannej nauki. Każdego dnia wyznacza się kilkoro uczniów odpowiedzialnych za dyscyplinę i porządek w klasie i w szkole. W szkole działają kółka zainteresowań: chór szkolny, grupa taneczna, aktorska, sportowa, jest też grupa kulinarna oraz grupa dbająca o rośliny w szkolnym ogrodzie.
Nasza szkoła jest oczywiście szkołą katolicką. Dba się w niej o rozwój integralny młodego człowieka, który został nam powierzony. Oprócz nauczania różnych przedmiotów, prowadzi się katechezy przygotowujące dzieci do przyjęcia sakramentów. Jest schola, grupa lektorów oraz zespół zajmujący się organizacją pomocy charytatywnej, który działa wewnątrz szkoły, pomagając na przykład kolegom, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej czy zdrowotnej oraz na zewnątrz , wśród osób starszych z pobliża szkoły troszcząc się o to, by nie brakło im wody, drewna itp.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
Jako Zgromadzenie przybyłyśmy do Kamerunu 14 listopada 2003 roku, pierwszą placówką było Dimako (region Wschód), kolejną zaś, od 1 stycznia 2016 roku Koudandeng. Jest to wioska w regionie Centrum Kamerunu, oddalona ok. 35 km od stolicy kraju Yaounde. Od samego początku zwróciłyśmy uwagę na dużą liczbę dzieci, wszędzie było ich pełno; przy studni, na placu przed szkołą, na wioskowych drogach, przy kościele. Po kilku miesiącach, odpowiadając pozytywnie na prośbę miejscowego biskupa Sosthène Léopold Bayemi Matjei rozpoczęłyśmy pracę w pobliskiej podstawowej szkole katolickiej wraz z jedną grupą przedszkolną.
Od nowego roku szkolnego 2017/2018 przejęłyśmy odpowiedzialność za szkołę, dyrektorem placówki została wyznaczona s. Ida Bujak mająca doświadczenie pedagogiczne zarówno w Polsce jak i w Dimako. W chwili objęcia szkoły było ok 220 uczniów, 5 nauczycieli i 7 sal lekcyjnych zdatnych do użytkowania. Z roku na rok liczba chętnych wzrastała, z tego też względu remont budynków szkolnych okazał się konieczny, jednakże po dogłębnym zastanowieniu się i konkretnych radach specjalistów, jako Zgromadzenie podjęłyśmy decyzję o budowie nowej szkoły zamiast remontowania starej. Kilka lat później, dokładnie 29 kwietnia 2022 roku rozpoczęły się prace budowlane, zaczynając od produkcji pustaków. Wcześniej oczywiście, przy dużym udziale dzieci, nauczycieli czy niektórych rodziców były prowadzone prace oczyszczania terenu, odchwaszczania go, równania.
Zgodnie z planem, rok szkolny 2023/2024 rozpoczęliśmy w nowej szkole. Głównym realizatorem projektu była miejscowa firma budowlana EMMA BATIMENT GENIE-CIVIL ET T.P. Radość wszystkich była i jest ogromna, największa ze strony dzieci, gdyż w małej wiosce, gdzie nie ma asfaltu, prądu i innych udogodnień cywilizacyjnych, mają możliwość zdobywania wiedzy w bardzo dobrych warunkach, w pięknych budynkach. Warto dodać, że w roku szkolnym 2023/2024 do szkoły zapisanych było 358 uczniów, a kadra edukacyjno-administracyjna wzrosła do 12 osób.
Trudności
Można zadać sobie pytanie, czego uczy się w takiej szkole? Odpowiedź jest prosta, program nauczania jest niemal taki sam jak ten w Europie, w Polsce. Zasadnicza różnica polega na trudnościach związanych z brakiem pomocy dydaktycznych, czy nawet najbardziej koniecznych czyli książek, a czasem nawet wystarczającej ilości zeszytów, czy po prostu częsty brak prądu, a na równiku zmrok zapada ok godz. 18-tej. W takich warunkach niełatwo odrabiać zadania domowe czy uczyć się przy lampie naftowej albo świeczce, zważywszy że w każdym domu jest kilkoro dzieci. Trudno na przykład uczyć się geografii, gdy nie mapy czy informatyki bez komputera. Kiedyś w Polsce było podobnie.
W tej rzeczywistości jest ważne to, by nauczyciele potrafili i chcieli przekazywać wiedzę i umiejętności swoim uczniom. Szkoła Podstawowa w Kamerunie trwa 6 lat. Potem, po uprzednio zdanych egzaminach można kontynuować naukę w 7-letnich liceach ogólnokształcących, ekonomicznych czy technikach. Szkoła podstawowa w Kamerunie jest 6-letnia . Istnieje natomiast możliwość uczestniczenia w kursach zawodowych czy w szkołach zawodowych bez składania egzaminów wstępnych. Cała edukacja odbywa się w języku , czy językach urzędowych (francuskim lub angielskim). Niestety, egzamin maturalny w porównaniu do liczby uczniów rozpoczynających liceum, zdaje tylko niewielki ich procent. Do wyżej wspomnianych problemów należy tu dodać problemy finansowe, jak i dość wczesne wchodzenie w role rodzicielskie.
