Święta Tereso z Lisieux
chcemy razem z Tobą przebiegać ziemię,
by głosić Imię Boga, aby był znany i kochany
„Miłość w Sercu Kościoła: Misyjna Droga Św. Teresy od Dzieciątka Jezus”
Powołanie misyjne św. Teresy od Dzieciątka Jezus
Rodzina, jak przypominał św. Jan Paweł II, jest „sanktuarium życia” i pierwszym miejscem głoszenia Ewangelii. Małżonkowie Martin, prowadząc życie oparte na Ewangelii, wychowywali w tym duchu swoją córkę Teresę – przyszłą Patronkę Misji. Jej rozwój, od skoncentrowania na sobie po całkowite oddanie się Bogu i bliźnim, ukazuje dojrzewanie powołania misyjnego. Jako karmelitanka bosa szukając głębszego sensu swojego życia zakonnego, Teresa odkryła w nim swoje powołanie: „W Sercu Kościoła, mej Matki, będę Miłością…”.
Jej zapał misyjny wyrastał z miłości rodziców do Kościoła i ich miłosierdzia wobec ubogich, a potem rozwijał się w Karmelu. W pismach Teresy od najmłodszych lat dostrzegamy głęboką wrażliwość misyjną. Modlitwa za misjonarzy stała się istotą jej duchowego dzieła, co doprowadziło do ogłoszenia jej Patronką Misji.
Teresa przed wstąpieniem do Karmelu
Dzieciństwo Teresy dzieli się na trzy etapy. Pierwszy z nich, pełen szczęścia, obfituje w miłość do rodziców, głęboką wrażliwość na Boga i dobroć. Już wtedy Teresa chętnie dzieliła się z ubogimi, wykazując się wielką wrażliwością, choć nie była wolna od dziecięcych wad. Kolejny etap to czas po śmierci matki, pełen cierpienia, lecz także duchowego wzrostu. W Buissonnets, gdzie mieszkała po jej odejściu, rozwijała duchowość, a także zaczęła bardziej angażować się w pomoc ubogim.
Już wtedy praktykowała ofiary duchowe i materialne na rzecz misji. Po intensywnej nauce w szkole benedyktynek wzrosło jej zainteresowanie historią i postacią Joanny d’Arc, której wzór podążała także w Karmelu. Doświadczenie rozstania z siostrą Pauliną, która wstąpiła do Karmelu, wpłynęło na jej zdrowie, ale po cudownym uzdrowieniu, w tym samym roku, po Pierwszej Komunii, Teresa zaczęła pragnąć oddać się całkowicie pracy misyjnej.
Początkowo rozważała nawracanie wielkich grzeszników, a nawet wstąpienie do sióstr misjonarek. Jednak ostatecznie wybrała Karmel, gdzie mogła działać duchowo, modlitwą i ofiarą. Kluczowe dla jej powołania misyjnego było nawrócenie zbrodniarza Pranziniego, co rozbudziło w niej pragnienie ratowania ludzi nieznających Boga.
Realizacja powołania misyjnego w Karmelu
Po wstąpieniu do Karmelu w 1888 roku Teresa pogłębiała swoje powołanie, widząc w modlitwie i ofierze skuteczniejszą drogę ratowania dusz. Chociaż pragnęła wyjechać na misje do Sajgonu czy Hanoi, ostatecznie realizowała swoje powołanie duchowo, łącząc miłość do Jezusa z całkowitym oddaniem się Bogu w ukryciu Karmelu. Zdecydowała się na „małą drogę” miłości i ofiary, która stała się jej sposobem na uczestnictwo w dziele zbawienia.
Być Miłością w Sercu Kościoła
Teresa przekroczyła typowy ideał karmelitanki, pragnąc nie tylko modlitwy, ale bycia Miłością w Sercu Kościoła. Miłość stała się jej powołaniem, obejmującym wszystkie powołania, czasy i miejsca. Duch misyjny Teresy realizował się przez modlitwę i ofiarę, wspierając misjonarzy, mimo słabości i chorób. Wspierała misjonarzy jak ks. Maurycego Bellière’a, który później udał się do Afryki, oraz o. Adolfa Roullanda, misjonarza w Chinach, ofiarując za nich cierpienia.
Misyjny charakter ostatnich dni życia Teresy
W ostatnich dniach życia Teresa ofiarowała każdą trudność za misjonarzy. Jej życie w Karmelu nabrało wyraźnego wymiaru apostolskiego. Przez modlitwę, cierpienie i ofiarę duchowo wspierała misjonarzy, marząc o ich sukcesach. Chociaż nie wyjechała na misje, całe jej życie było misją w ukryciu. Życie Teresy zostało ukierunkowane na zbawienie dusz, a jej duchowe powołanie do misji trwało do końca jej życia.
Refleksja
Św. Teresa z Lisieux pokazała, że powołanie misyjne może być realizowane nie tylko przez wyjazdy, ale przede wszystkim przez modlitwę, ofiarę i świadectwo życia. Jej życie przypomina, że każdy chrześcijanin, zanurzony w Chrystusie, jest wezwany do współpracy misyjnej, jak wskazuje św. Jan Paweł II w Redemptoris Missio. Teresa, poprzez swoje pisma i świadectwo, ukazuje, że misyjny impuls jest sercem chrześcijaństwa.
Mimo ograniczonego kontekstu XIX-wiecznej Francji, jej zaangażowanie misyjne trwa do dziś, będąc inspiracją dla współczesnych chrześcijan.
Peregrynacja relikwii Św. Teresy z Lisieux w Rwandzie
